ชื่อไทย: เพียงชั่วเวลากาแฟยังอุ่น
ชื่ออังกฤษ: Cafe Funiculi Funicula (2018)
ประเภทหนัง: Adventure, Sci-Fi
Kazu Tokita ทำงานที่ bistro “Funiculi Funicula” ดูแลโดย Nagare Tokita ลูกพี่ลูกน้องของเธอผู้ซุบซิบนินทาเกี่ยวกับร้านกาแฟกระจายออกไปว่าหากลูกค้าเลือกที่นั่งที่ร้านนั้นลูกค้าสามารถย้อนเวลากลับไปในเวลาที่เหมาะสมได้ มาตรฐานหลักสำหรับการเข้าสู่อดีตคือ: 1) คุณไม่สามารถค้นพบใครบางคนที่ไม่เคยไปร้านอาหาร 2) ถ้าคุณเคยทำสิ่งอื่นมาก่อนมันจะไม่เปลี่ยนพรปัจจุบัน 3) มีเพียงที่นั่งเดียวในร้านกาแฟ สามารถพาใครสักคนเข้ามาในอดีตและถ้าที่นั่งว่างคุณจะต้องรอจนกว่าลูกค้าจะออก 4) เมื่อคุณกลับมาก่อนคุณจะอยู่ในที่นั่ง 5) เมื่อคุณสามารถอยู่ในอดีตได้จนกระทั่งเมื่อเอสเพรสโซเย็นลง 4 เหตุการณ์เหนือธรรมชาติเกิดขึ้นที่ร้านกาแฟ “เพียงชั่วเวลากาแฟยังอุ่น” ที่มีเรื่องราวของความรักและความมหัศจรรย์ ผ่านลูกค้าปกติของร้านกาแฟแห่งนี้ผ่านความจำเจในตัวละครแม่บ้านใครไปที่ร้านอาหารเพื่อนั่งให้ใครสักคนหญิงสาวที่ต้องการรักสหายที่รัก แต่ไม่เคยคุยในใจเธอหญิงสาวที่มั่นคงที่หนีจากบ้านโดยทิ้งน้องสาวของเธอ และอย่าปล่อยให้ใบหน้าของเธอ นอกจากนี้บาริสต้าที่ยอดเยี่ยมของ Funiculi Funicula ผู้ซึ่งพาทุกคนย้อนเวลากลับไปขอให้ระบุว่าความรักนั้นรุนแรงกว่าก่อนหน้าไม่ว่าจะดูภาพยนตร์นิยายวิทยาศาสตร์หรือไม่ เป็นอย่างที่มันอาจจะไม่เคยใช้ bistro เป็นจุดในการย้อนเวลามันเป็นที่น่าสนใจว่าเรื่องราวใน “Cafe Funiculi Funicula ” จะบอกได้อย่างไร เมื่อมีโอกาสที่บุคคลใดก็ตามที่เคยเห็นตัวอย่างภาพยนตร์ ณ จุดนั้นควรตระหนักว่าเวลาในร้านนี้มีแนวทางมากมายที่ต้องติดตาม ทั้งการเล่าเรื่องการย้อนกลับไปในอดีตจะเกิดขึ้นจากการปล่อยเอสเพรสโซลงในภาชนะและต้องอยู่ก่อนเอสเพรสโซจะเย็น เมื่อกลับไปที่ตารางท้ายสุดหากกลับไปยังนาทีที่เอสเพรสโซยังคงอุ่นอยู่จะต้องติดอยู่ในที่นั่งนั้นตลอดและยิ่งมีความสำคัญมากยิ่งขึ้นการกลับมาสู่อดีตจะไม่สามารถแก้ไขปัญหาได้อย่างแน่นอนและไหลเรียกว่าเป็นช่วงเวลา ที่มีมาตรฐานจำนวนมากตั้งแต่จุดเริ่มต้นของภาพยนตร์เราจะรู้สึกได้ถึงสิ่งลึกลับในร้านกาแฟย้อนหลัง นาน ๆ ครั้งฉันก็ไม่สามารถฝันกลางวันได้ เนื่องจากในฉบับนั้นเราเห็นวิญญาณที่ติดอยู่ตรงเวลาแม้ว่ามันจะไม่ได้ทำให้ตกใจ แต่อย่างที่ผมบอกไปมันทำให้เกิดความรู้สึกแปลก ๆ บางอย่าง แต่เมื่อภาพยนตร์เรื่องนี้บรรลุผลทันเวลา ดูมีพลังมาก นอกจากนี้ไม่ว่าตัวละครที่กลับมาจะทำในสิ่งที่พวกเขาคาดหวังหรือไม่ ซึ่งสนุกอยู่ที่นี่นอกเหนือจากที่เราตื่นเต้นกับภารกิจของฤดูกาลของตัวละครแต่ละตัวภาพเคลื่อนไหวยังเผยให้เห็นหัวใจที่ขอบคุณที่ชักชวนให้ทุกคนได้เห็น โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน Arimura ส่วน Kasumi ผู้เล่นเจ้าของร้านกาแฟที่อ่อนเยาว์ที่ให้บริการเอสเพรสโซสำหรับลูกค้าที่จะกลับมาในเวลาที่สมาคมโลกก่อนหน้านี้กับปัจจุบันว่าชีวิตของเธอเต็มไปด้วยภาวะซึมเศร้าจากการสูญเสียครอบครัวโดยเฉพาะแม่ เราสามารถหาข้อมูลเกี่ยวกับความรักและการถือครองครอบครัวที่เป็นมากกว่าสิ่งที่เราเห็น มีแนวโน้มที่จะบอกว่าเขารักคนที่ชอบบทละคร ไม่ว่าในกรณีใดภาพยนตร์ยังคงมีบางส่วนที่อาจทำให้บุคคลปรากฏราวกับว่าเราสับสน ด้วยความเคารพต่อเวลาย้อนหลังเรื่องราว (อันนี้ต้องอาศัยบุคคล) เห็นได้ชัดว่าควรจะต้องกลับไปดูภาพยนตร์เรื่องอื่นเพื่อดูอีกครั้ง ยิ่งไปกว่านั้นถึงแม้จะมีบางครั้งที่ยังอ้อยอิ่งอยู่ แต่Café Funiculi Funicula นั้นเกินกว่าภาพยนตร์นิยายวิทยาศาสตร์ของแท้ เชื่อมั่นว่าคนที่ดูจนจบจะเต็มไปด้วยความสุข สามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้อย่างแน่นอนทุกสิ่งพิจารณาแล้ว
